5500 metre Anapurna tırmanışından hemen sonra çekilmiş, can soğutan mücadeleden bir paylaşım.
Doğaya bakıp tekrar hayatta hiç bir zaman yalnız olamayacağımı fark ediyordum. Kimi zaman yanımdan bir Tibet öküzü kimi zaman ise dağlar kimi zaman güneş.. Sezonu değildi Himalaya larda olmanın, soğuktan köylü bile köyünü terk etmişti. Sadece cesur cahiller kalmıştı. Yürüdüm sadece yürüdüm. Ayaklarımı ve zihnimi izlediğim 10 gün. Zihin dağın rüzgârlarıyla ferahlamış, düşüncelerin yerini sessizlik almıştı. Sonra o gün geldi, hayatta kalabilmenin değerini anlatan o gun. Vucudun sirenleri çalıyor bir yandan soğuk bir yandan oksijen bir yandan 90 derece tırmanış…
